Snap jij het nog?

De berichten over klimaatbeheersing vliegen ons om de oren. Boeren moeten hun veestapel halveren om de stikstofuitstoot te verminderen. Wij burgers moeten een grote steen bijdragen aan het milieu. We krijgen bergen post met acties om ons aan de zonnepanelen te krijgen. Nieuwbouwhuizen zijn gelijk duurzaam. Waterpompen, zonnepanelen, de hele mikmak. Dat ze hierdoor vrijwel onbetaalbaar zijn vergeten de projectontwikkelaars en de gemeentes voor het gemak. Ondertussen gaan de rijksten der aarde naar de maan. Letterlijk, want verder zitten zij er warmpjes bij. De opwarming van de aarde zal hen een zorg zijn. Vanaf hun raket kijken ze, opgewonden van de zwevende lichtheid van hun bestaan, naar de bosbranden en het wassende water. In plaats van hun geld in te zetten om de aardse problemen op te lossen kiezen zij ervoor om met hun ruimtevaart wereldnieuws te zijn. Een beetje narcisme is hen niet vreemd. Wel dat zij met hun acties de aarde nog wat verder de afgrond in helpen. Volgens Greenpeace is de uitstoot van de ruimtereis van Bezos 278 keer zo groot als de gemiddelde uitstoot van een wereldburger in een heel jaar! Maar goed dat de 8 miljard wereldburgers individueel niet hetzelfde vermogen bezitten als Bezos. Dan zou het eind pas echt zoek zijn als we het klimaat willen beheersen. Het blijkt dat 26 rijken, waaronder Bezos, hetzelfde bezit als de armste helft van de wereld. Dat zullen de wereldleiders graag zo willen houden, want stel je voor dat we allemaal naar de maan gaan! Dat de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt is aan van alles te merken. Een terrasje pakken of museumbezoek is bijna niet meer te doen voor de ‘gewone’ man of vrouw met een gezin en sparen loont niet door de lage rente. Of is dat de bedoeling? Worden we weerhouden van het doen van uitgaven die vallen onder ‘vertier, vermaak en consumptie’? Met als doel dat we ons geld vanzelf gaan steken in zaken, die goed zijn voor klimaatbeheersing? Zodat we met z’n allen, letterlijk en figuurlijk, niet naar de maan gaan?

Column van Brigitte Schiering, juli 2021 , copyright.